'...Kenapa Kami Tidak Dikenang'

Saya tertarik dengan komen di sini, petikan '...semasa satu perhimpunan RAFOC "Kenapa kami yang tidak cerdera, dan tidak terkorban semasa melawan PKM demi mempertahankan kedaulatan negara tidak di kenang jasa kami? Kami hidup kerana kami terlatih, tetapi kenapa kami tidak di kenang?..."


Persoalannya, apakah yang dimaksudkan 'kenapa kami tidak dikenang? Pemahaman saya apa yang cuba diluahkan ialah ketiadaan 'pengiktirafan/penghargaan'  terhadap pengorbanan 'mempertahankan kedaulatan negara'. Apakah bentuk pengiktirafan yang diharapkan? 


Adakah dalam bentuk RM? Jika itu yang diharapkan, saya rasa buat sementara waktu ini....Lupakan sajalah! Ya...Memang saya begitu pessimistik kerana saya telah berusaha tetapi sehingga kini masih tiada petunjuk positif daripada pihak berwajib. Namun demikian, ini tidak bererti saya dah 'give up'. Saya telah menghantar surat/emel kepada kerajaan negeri tertentu tetapi....sepi sesepinya. Malah perjuangan saya ini telah di'highlight' di sini.


Adakah dalam bentuk penganugerahan pingat/bintang? Mengapa tidak? Pada pendapat mejar pencen ini, ramai para veteran sepatutnya dianugerah pingat/bintang oleh negeri-negeri dan juga Persekutuan. Masalahnya, siapa yang nak jadi pencalon? Jangan kata tiada 'avenues' kerana sebenarnya pencalonan boleh dibuat oleh Persatuan/Pertubuhan. Pokoknya....Bersediakan badan-badan tersebut mencalonkan ahli-ahlinya? Saya ada mengesyorkan kepada 2 organisasi agar mencadangkan ahli-ahli mereka dicalonkan anugerah negeri-negeri tertentu. Saya difahamkan satu persatuan tersebut telah mencalonkan 4 ahli mereka. Samaada berjaya atau sebaliknya...Wallahualam. Saya sungguh gembira apabila negeri Sarawak menganugerahkan gelaran 'Datuk' kepada Datuk Kanang walaupun beliau bukannya seorang pegawai atau pun ahli perniagaan yang berjaya dan terkenal. Mungkin ada yang tak mahu...OKlah..Itu haknya. Tetapi ramai lagi mengharapkan anugerah pingat/bintang. (Klik di sini). 

Apa pula pengiktirafan kepada saya? Buku saya terdapat di semua perpustakaan awam di seluruh negara. Sama ada ia dibaca, itu lain cerita. Sekurang-kurangnya pengorbanan para wira yang tak didendang boleh dihayati oleh para pembaca. Pengkisahan tidak terhad kepada mereka yang tertentu sahaja. Tiada larangan bagi sesiapa pun untuk mengabadikan pengalaman yang tidak ternilai harganya. Ayoh...apa lagi yang ditunggu...Ketuk sajalah keyboard komputer tu. 


Saya bersyukur kepada Ilahi kerana 'the lonely and uphill struggle' saya untuk mendapatkan Elaun Kenangan telah berjaya. Berita ini, saya percaya, sudah pasti mengembirakan sejumlah 123 penerima/waris...Satu pengiktirafan. 

Saya sungguh menghargai apabila menerima sijil-sijil berikut daripada Kolej Komuniti Tasek Gelugor...Satu pengiktirafan...

Diserah sendiri oleh pihak Kolej pada 06 Januari 2012

Bersama staf Kolej Komuniti Tasek Gelugor. Dari kiri: Chef Mohd Ridhwan, En Anwar@Pa (Pengarah), saya, Puan Rozanazirah, Chef Azrul. Tiada dalam gambar: En Mohd Izairi 

Diterima pada 16 April 2012 melalui pos

....Dan bila diundang ke majlis ini.  Saya bersyukur sekiranya agensi-agensi kerajaan tertentu mengundang para wira untuk mengisahkan pengalaman mereka. Bagi tujuan itu, saya telah menghantar e-mel ke beberapa organisasi, seperti IPTA, termasuk Bos No 1 ATM (di sini) dan Pak Menteri (di sini). Saya mahukan para veteran menceritakan pengalaman mereka sendiri, tidak kira pangkat, jika dijemput. 

Untuk mendapatkan bakal 'Pengkisah', saya telah menghubungi individu/persatuan yang saya tahu. Saya berterima kasih kepada Persatuan Xsappers Bahagian Utara kerana telah menjemput saya ke Mesyuarat Agong mereka yang diadakan di Kelab Golf Permaipura, Gurun pada 24 Mac 2012. Saya diberi peluang untuk memaklumkan kepada ahli-ahli Persatuan sekiranya mereka bersetuju menjadi pengkisah jika diundang. Satu pengiktirafan. 

Duduk sebelah kiri: Mej Fauzi - Setiausaha Persatuan

15 April 2012....Ketika sedang pekena capati di Tanah Merah, Jitra, saya telah didatangi oleh 2 orang veteran. Mereka berdua telah menghubungi saya untuk berbincang sesuatu perkara. Saya tidak mengenali mereka. Salah seorang daripada mereka mencadangkan agar saya bertanding untuk jawatan 'bos' persatuan veteran tertentu bagi kawasan saya. Terus terang saya maklum, setakat ini, saya tidak berminat. Satu pengiktirafan.

  

Rumusannya...Takrifan 'kenapa kami tidak dikenang' adalah relatif. Pada mejar pencen ini, Pengiktirafan bukan sekadar terhad kepada imbuhan berbentuk RM dan pingat/bintang sahaja. Tafsirannya terpulang kepada individu. Bagi mencapai apa yang dikehendaki...You've to work for it. Ia tidak datang bergolek begitu saja. Dan, persatuan BOLEH memainkan peranan penting demi untuk kesejahteraan para ahli mereka. Walau apa pun pengiktirafan/penghargaan, pada saya, yang paling penting ia memberi satu kepuasan (personal satisfaction) dalam diri saya dengan harapan ia mendapat keredhaan dan keberkatan-Nya.