1MALAYSIA

Gambar di muka hadapan akhbar 'NEW STRAITS TIMES' bertarikh 3 Oktober, 2009. Gambar menunjukkan diantara sejumlah dari 323 penuntut-penuntut Malaysia di Padang, Sumatera diterbang balik ke Malaysia dengan pesawat TUDM C130 Hercules.

Apabila melihat gambar ini, saya terpanggil untuk menelifon seorang kenalan, WO 2 (B)  Krishnan a/l Andy dari Kor Jurutera, untuk bertanyakan tentang anak perempuan beliau, Pushpagandhi. Secara kebetulan, anak beliau yang menjawab. Beliau menyatakan yang beliau berada di rumah bapanya di Jitra sekembali dari Padang dengan pesawat TUDM. Beliau tidak menerima sms yang saya hantar sebaik saja melapetaka gempa bumi menimpa Padang kerana bateri telefon beliau tidak boleh dicaj disebabkan ketiadaan elektrik. Walaubagaimana pun, Syukur Alhamdulillah, beliau selamat.

Saya berasa bertanggungjawab kerana remaja tersebut melanjutkan pelajaran di Padang atas saranan saya.

Alkisah......Pada 2008, bapa remaja ini telah memberitahu saya yang anaknya berminat untuk melanjut pelajaran dalam bidang perubatan. Remaja tersebut telah mendapat keputusan SPM yang memberangsang. Justeru, sibapa berhasrat untuk menghantar anaknya ke IPTS untuk mengikuti jurusan tersebut di Malaysia. Sudah pasti, ini melibatkan kos yang tinggi. Saya telah mencadangkan kepada beliau mengapa tidak menjadikan Universitas Andalas di Padang sebagai satu pilihan. Rasionalnya ialah....pertama sekali, Kerajaan Malaysia mengiktiraf kelulusan IPT ini, malah JPA menaja penuntut-penuntut mereka ke sana. Dan kedua, kos pengajian tidak tinggi berbanding dengan kos di IPTS.

Sebagai seorang bapa, beliau bimbang terhadap keselamatan anaknya kerana beliau sedar Padang kerap berlaku gempa bumi. Jawapan saya mudah sahaja.....kalau nak mati, dimana-mana saja pun tetap mati! Hasil perbualan inilah beliau membuat keputusan menghantar anaknya ke Padang!

Ketika berbual dengan Pushpa, saya diberitahu yang beliau sekarang berada di Tahun Pertama selepas berjaya mengikuti 'Pre-medic' dengan CGPA 3.88...Tahniah! Pushpa, Uncle berbangga dengan pencapaian anda. Apabila berjaya dan jika membuka klinik satu hari nanti, berilah Uncle 'special discount'...he...he.

Pada pagi 7 September 2009 semasa menarik troli dalam hujan renyai-renyai, sekali lagi saya telah menelifon En Krishnan. Beliau memberitahu yang beliau masih menunggu keputusan Kerajaan samaada siswa-siswi dibenar meneruskan pengajian mereka di Padang. Bagi beliau, anaknya bersedia untuk kembali ke sana. Pada pandangan saya, ini satu keputusan yang bijak bagi mengelakkan terganggunya mengikuti kuliah nanti.

Ulang cerita..... Semasa berkursus di Bangladesh pada tahun 1981, saya bertemu ramai penuntut Malaysia mengambil bidang 'perubatan' di universiti-universiti di negara tersebut. Kebanyakan mereka ditaja oleh 'Biasiswa Ibu-Bapa'. Ketika itu kos pengajian sungguh rendah; RM200 sebulan boleh hidup 'muncah'. Kebanyakan mereka tidak layak memasuki IPT yang diiktiraf oleh JPA kerana saingan yang ketat. Untuk mengatasi masalah ini, mereka memasuki IPT yang tidak diiktiraf sehingga Tahun Ke2 (lebih kurang begitulah).  Selepas itu, mereka memohon untuk melanjutkan pengajian di universiti-universiti yang diiktiraf. Pemindahan ini dapat dilaksanakan kerana wujudnya persefahaman di antara IPT di negara itu. Bijak...bukan? 

Pembaca.....adakah ini membuka minda anda terhadap peluang-peluang yang boleh diterokai?

PM.....SAYA SUDAH LAMA MEMPRAKTIKKAN KONSEP 1MALAYSIA!