'Tactical Low Flying'

Masih lagi tentang topik 'Tactical Low Flying (TLF)'....di era saya. Ketika melaksana TLF, juruterbang yang 'having control'  MESTI memberi fokus 100% menerbangkan pesawat beliau. Konsentrasi beliau adalah melihat di hadapan: pilot yang seorang lagi akan mengawasi T's & P's. Anda bayangkan masalah terbang rendah yang hampir mencecah pucuk pokok-pokok dengan kelajuan 90-110 knots. Silap sikit....Nahas jawabnya!!

Tidak seperti pesawat pejuang, kebanyakan helikopter tidak dilengkap dengan 'Terrain-Following Radar (TFR)'.....Terrain-following radar (TFR) is an aerospace technology that allows a very-low-flying aircraft to automatically maintain a relatively constant altitude above ground level. It is sometimes referred-to as ground hugging or terrain hugging flight. The term nap-of-the-earth flight may also apply but is more commonly used in relation to low-flying military helicopters, which typically do not use terrain-following radar.'..Wikipedia. Secara mudah, pilot 'set altitude', katakan 40 kaki, dan terbang. Pesawat akan turun-naik untuk mengekalkan 40 kaki di atas halangan di hadapan. Bagi kami pula, peralatan  yang ada hanya apa yang dianugerah oleh Allah ....MATA/MARK 2 EYEBALLS!!  

Selain sentiasa kena 'alert', masalah yang dihadapi dalam penerbangan TLF ialah 'MGB High Temp' (Main Gear Box High Temperature). Keadaan ini berlaku kerana teknik yang diguna pakai oleh juruterbang Nuri ialah kelajuan dikekalkan sepanjang penerbangan tersebut. Ini bermakna 'power varies'....collective 'turun-naik'. Kesan pergerakan collective yang tidak menentu ini adalah punca suhu MGB meningkat sehingga boleh melebihi had maksima.

Pesawat Alouette 111 tidak mengalami masalah ini ketika membuat TLF. Teknik yang digunakan ialah sebaliknya '....Power remains constant but speed varies'. 

Ketika saya di TUDM Labuan,  saya telah diarahkan untuk menghadiri satu seminar tentang penerbangan TLF. Penceramah adalah juruterbang helikopter daripada negara Uncle Sam. Teknik yang digunakan ialah sama yang dipraktikkan oleh juruterbang Alouette. Apabila ditanya sama ada mereka menghadapi masalah MGB High Temp, jawapannya ialah 'NO'.

Sekembali ke Labuan, saya telah membuat eksperimen. Dengan dibantu oleh warga Tentera Darat yang ketika itu sedang membuat excercise, saya telah membuat TLF dengan menggunakan teknik Alouette; kelajuan varies. Apabila ditanya sama ada mereka dapat mengesan arah saya  dengan kelajuan, misalnya 50 knots,  jawapannya ialah '...negative'; mereka sedar-sedar lihat Nuri sudah berada di atas mereka (bukan LP). Kesimpulannya, kelajuan bukan faktor utama pesawat dapat dikesan.

Tindakan saya seterusnya ialah mengarahkan anak buah saya melaksanakan teknik ini, termasuk ketika membuat 'cat'. Setelah mengaplikasikan teknik ini, masalah MGB High Temp tidak timbul lagi. Sekiranya pemeriksa mempertikaikannya, beritahu beliau bahawa ini adalah arahan Ketua Skuadron. Memang betul, seorang pemeriksa telah berjumpa saya tentang isu ini kerana juruterbang saya mematuhi arahan saya...satu teknik di luar prosidur penerbangan TLF bagi helikopter Nuri. Saya memberitahu beliau supaya membawa isu ini pada Helicopter Seminar untuk dibincangkan sekiranya beliau tidak bersetuju. Selagi saya Bos, inilah teknik TLF untuk No 5 Skuadron. Saya kurang pasti sama ada perkara ini dibincangkan atau tidak dan apakah teknik yang dipraktikkan sekarang ini....Wallahualam.

Itu dulu....Sekarang lain. Dulu musuh tiada misil atau peluru berpandu....sekarang ini era 'remote-control'. Tanpa kehadiran pesawat di udara pun boleh memusnahkan pesawat yang sedang berterbangan. Kini, semuanya hanya tinggal kenangan sahaja. Sila tonton u-tube di sini.